วันจันทร์ที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2554

เราจะรอให้พร้อมไปทำไม.....


จุดเริ่มต้นของมุมหักเหไม่กี่องศา แต่ปลายทางมันต่างกันลิบลับ”
หลายๆคนอาจจะนึกภาพไม่ออกว่าเป็นยังไงดูภาพประกอบครับ


ให้เราลองจินตนาการตัวเราไปอยู่ในนั้นครับ ว่าเรากำลังเริ่มต้นอะไรสักอย่างที่มันแตกต่างจากคนอื่น หรือมองว่าแปลกแยก อย่าแปลกใจครับ เพราะเคยมีคนที่ทำสิ่งที่แตกต่างตั้งมากมายในอดีตให้เรายกตัวอย่างกันอย่างไม่หวาดไม่ไหว
"ก้าวแรกสำคัญ หากสิ่งที่สำคัญกว่าคือทิศทางที่ถูกต้อง"  http://twitter.com/#!/wongthanong
ให้ลองถามตัวเองว่าเราชอบอะไร ค้นหาและตั้งใจทำมันให้เต็มที่
อย่าไปคิดว่าจะประสบความสำเร็จอย่างไร ให้คิดว่าตอนนี้มีเรื่องอะไรท้าทายเรามาที่สุด เรื่องอะไรที่เราอยากรู้ที่สุด
อยากหาคำตอบที่สุด อะไรที่เราไม่ได้ทำแล้วจะเสียดายมากที่สุด แล้วให้ลงมือทำสิ่งนั้น อย่าไปคิดถึง
5 ปีข้างหน้า อย่าคิดว่าเราจะได้รางวัลอะไรรออยู่ “[จาก นิ้วกลม ]
แต่พูดเรื่องนี้เสร็จก็จะอาจจะมีคนพูดกลับมาว่า “ผมแก่แล้วจะทำอะไรได้” “เรื่องแบบนี้ก็ปล่อยให้เด็กเขาทำไป” .”เริ่มตอนนี้จะไปทันอะไร” ผมก็อยากบอกไปว่า
การเริ่มต้นไม่มีคำว่าสาย ไม่ต้องรอพร้อม เราต่างหากที่ต้องทำตัวให้พร้อม
ผมก็เป็นคนชอบอะไรหลายๆอย่าง อยากทำไปหมดก็พยายามทำไปเรื่อยๆ
เคยมีคนถามว่า “ทำไมพี่ทำอะไรเยอะแยะจัง” ผมยังไม่ทันตอบอะไร ก็ถามต่อไปว่า “ถ้าสิ่งที่ทำมาทั้งหมดมันพังครืนลงมา พูดง่ายเจ๊งนั่นเอง พี่จะทำไง” ผมก็ได้โอกาสตอบสักที จริงๆก็ไม่ได้คิดเหมือนกันก็ถ้าวันหนึ่งมันเป็นอย่างนั้นขึ้นผมจะทำไง??? แต่ก็แวบเข้ามาในหัวก็ตอบไป .”พี่ก็คงไม่เสียใจหรอกถ้ามันเป็นอย่างนั้น เพราะพี่ก็คงบอกตัวเองว่าอย่างน้อยเราก็ได้ทำ” ผมว่าความสำคัญของมันไม่ได้อยู่ที่ว่าสำเร็จหรือไม่สำเร็จ มันอยู่ที่การกระทำคุณเอง คุณเลือกที่จะทำมันเองแล้วสุดท้ายความสำเร็จคือกำไร เพราะท้ายที่สุดเวลาคุณมองย้อนกลับมาจะได้มานึกเสียว่าถ้าวันเราได้ทำสิ่งนั้นลงไปเราอาจจะไม่เป็นอย่างนี้
“อย่าเสียใจในสิ่งที่ล้มเหลว แต่เราจะเสียใจเมื่อเวลาผ่านไป โดยที่เราไม่ได้ทำอะไรเลย”

วันอาทิตย์ที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2554

อดีตไม่ใช่เครื่องชี้วัดอนาคตของคนๆนั้น

"ธนบัตร 1000 บาท ต่อให้มันใหม่ หรือ ยับยู่ยี่ หรือสกปรกเปรอะเปื้อนแค่ไหน มันก็ยังมีค่า 1000 บาท ชีวิตคนเราก็เช่นเดียวกัน บางครั้ง เราอาจจะถูกทอดทิ้ง ถูกใครต่อใครซ้ำเติม เหยีบย่ำ ถูกขยี้ ยับเยิน เพราะผิดพลาดในการก้าวเดินของชีวิต จนทำให้เธอเกิดความรู้สึกว่าตนเอง ไร้ค่า แต่รู้ไหม ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เธอก็ยังมี คุณค่าของความเป็นคน ไม่ว่าเธอจะสะอาดเอี่ยม หรือยับยู้ยี่"

จาก 
Theeradej Thipdechakorn (ขอขอบคุณข้อความดีๆครับ)

อยากให้มองไปข้างหน้า ไม่ว่าด้านหลังมันจะดำมืดแค่ไหน อย่างน้อยให้เชื่อว่าวันข้างหน้ามันยังมีอยู่ ถ้อได้แต่อย่าถอย หมดแรงได้ แต่อย่าหมดหวัง

"เพราะอดีตไม่ใช่เครื่องชี้วัดอนาคตของคน"

แมวดำ

วันศุกร์ที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2554

ชีวิตคือวันข้างหน้า.....


บางคนคิดว่าชีวิตมันสั้น
บางคนคิดว่ามันยาว
บางคนคิดว่าอาภัพ
บางคนคิดว่าโชคดี

กรณีที่ว่าเราแย่แล้ว ให้คิดเสมอว่ายังมีแย่กว่า
กรณีที่ว่าเราสุขใจ ให้คิดเสมอว่าความสุขมันมีอยู่อีกในวันข้างหน้า

เราจะได้ใช้ชีวิตอย่างไม่ประมาท และมีกำลังใจในการดำเนินชีวิตต่อ

ถ้ามันแย่มันก็ยังมีวันพรุ่งนี้ วันนี้มันหนัก มันก็ยังมีวันพรุ่งนี้
ถ้าท้อให้มองกลับไปว่าเราผ่านอะไรมาบ้าง ความสำเร็จที่เราเคยผ่านมานั่นแหละคือสิ่งที่กำลังบอกว่าเราไปต่อได้
บางคนบอกว่าของผมไม่มี ของหนูไม่มี มีสิ่งอย่างน้อยเราก็พูดได้ เราเดินได้ เราอ่านหนังสือออก ทุกอย่างคือความสำเร็จในชีวิตทั้งหมด เอามันมาเป็นกำลังใจในการตื่นมาพบกับวันพรุ่งนี้

ขอให้มีความสุขกับการใช้ชีวิตนะครับ ^ ^

วันอาทิตย์ที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2554

จากแมวดำถึงวันแม่

จากแมวดำถึงวันแม่
                สวัสดีครับผู้อ่านทุกท่านเนื่องด้วยเดือนนี้เป็นเดือนที่มีวันสำคัญวันหนึ่ง ก็คือ วันแม่ นั่นเอง วันนี้เลยอยากจะฝากถึงผู้ที่ติดตามเรา GadtoU ไม่ว่าคุณผู้อ่านจะอยู่ ณ จุดๆใดบนโลกใบนี้ อยากให้คุณผู้อ่านได้ย้อนนึกกลับไปในวัยเด็กเท่าที่พอจะนึกออก ให้ลองนึกถึงคืนวันที่อยู่กับแม่ หรือตอนนี้บางท่านอยู่ข้างๆ แม่อยู่แล้ว แล้วบอกกับตัวเองว่าคุณผ่านอะไรมาบ้าง แล้วคนที่อยู่รอบๆ ข้างคุณมีใครบ้าง แน่นอน หนึ่งในนั้นต้องมีแม่ของคุณอยู่ข้างๆคุณ ไม่ว่าจะเดินหน้าไปกี่ก้าวเมื่อหันหลับมาก็จะเจอแม่ที่รอเราอยู่เสมอเป็นกำลังใจให้เสมอ และท่านไม่เคยหวังอะไรมากไปกว่าคุณอยู่เป็นสุขสบายและประสบความสำเร็จในชีวิต  ลึกๆในใจของแม่หลายๆคนก็อยากได้ยินคำว่า รัก ออกจากปากคุณครับ
บอก “รัก” ท่านถ้าคุณยังมีโอกาสนะครับ
ความสุขจริงอยู่ที่ไหนใครจะรู้
ความสุขแท้นั้นอยู่ตลอดไหม
ความสุขล้นที่เอ่อออกจากใจ
ความสุขใดจะสู้จากครอบครัว